Ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησού Ιώβ που διορίστηκε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, Συμπρόεδρος σε μεικτή επιτροπή με Παπικούς, υιοθέτησε την βλάσφημη θεωρία των «δύο πνευμόνων»!
Συνεχίζονται, στο Cuieti της Ιταλίας, οι εργασίες της 14ης συνάντησης της Ολομέλειας της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών.
Νέο πρόσωπο ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ, ο οποίος είναι μόνιμος Αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρά τω «Παγκοσμίω Συμβουλίω Εκκλησιών» και πλέον τοποθετήθηκε, από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και ως Συμπρόεδρος της Επιτροπής, αντικαθιστώντας τον Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ τοποθετείται πλέον από το Φανάρι σε καίριες θέσεις. Μετά την επίδοση των απαραίτητων «οικουμενιστικών διαπιστευτηρίων» στην «Σύνοδο» της Κρήτης, ως εκπρόσωπος τύπου, αναβιβάσθηκε σε Συμπρόεδρο της Μικτής Επιτροπής Διαλόγου.
Στην παρθενική του μάλιστα συμμετοχή με το νέο του υψηλό αξίωμα έσπευσε να…επαναβεβαιώσει την παπική θεωρία των «δύο πνευμόνων» δηλώνοντας πως Ορθόδοξοι και Ρωμαιοκαθολικοί «είμαστε οι δύο πνεύμονες της Μίας Εκκλησίας».
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία των Ορθοδόξων μελών της Επιτροπής (κατά πόσο μπορεί κανείς να τους ονομάσει Ορθοδόξους, είναι απορίας άξιον…), πρότεινε να εκλεγεί συμπρόεδρος ο Μητροπολίτης Σασίμων και όχι ο Τελμησσού Ιώβ όπως ήθελε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Εννοείται ότι τελικά υπερίσχυσε η επιθυμία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, καθώς το Φανάρι γνωρίζει μόνο από παπικού τύπου συστήματα… Δυσσαρεστήθηκαν λοιπόν τα μέλη που συμμετείχαν στην «Μικτή Επιτροπή Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών» καθώς δήλωσαν ότι «εκ των πραγμάτων ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, περιφρόνησε τη βούληση των Ορθοδόξων μέλων της Επιτροπής».
Ας δούμε όμως τι λέει σχετικά με την αιρετική θεωρία των «δύο πνευμόνων» του Χριστού, την οποία ασπάζονται Πατριαρχικοί κύκλοι, ο καθηγητής δογματικής Θεολογικής ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, σε απόσπασμα από το άρθρο του «Είναι οι Ετερόδοξοι μέλη της Εκκλησίας;»
Η θεωρία των «δύο πνευμόνων» του Χριστού
Η θεωρία αυτή έχει την πατρότητά της στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή ο Χριστός έχει ως «πνεύμονές» Του τον Ρωμαιοκαθολικισμό και την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Σήμερα, δυστυχώς, η θεωρία αυτή υιοθετήθηκε και από πολλούς ορθόδοξους ιεράρχες και λαικούς ακαδημαικούς θεολόγους, μάλλον αβασάνιστα. Και τούτο, γιατί η θεωρία αυτή κρινόμενη από ορθόδοξη άποψη όχι μόνον αθεολόγητη είναι, αλλά και κυριολεκτικά βλάσφημη.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία διαφοροποιείται οντολογικά από το Ρωμαιοκαθολικισμό για καθαρά δογματικούς λόγους. Έτσι, η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρεί ότι μόνον αυτή διασώζει τον χαρακτήρα της Εκκλησίας ως Θεανθρωπίνου Σώματος του Χριστού. Ο Ρωμαιοκαθολικισμός έχει εδώ και χίλια χρόνια εκπέσει από την Εκκλησία του Χριστού.
Άλλωστε, επειδή η Εκκλησία κατά το Σύμβολο της Πίστεως είναι «μία» και ενιαία, είναι θεολογικά τελείως ακατανόητο να υπονοούνται, σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία, η Ορθοδοξία και ο Ρωμαιοκαθολικισμός ως οι «δύο πνεύμονες» του Χριστού, ως κάποια ισότιμα δηλαδή μέλη του σώματός Του. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι τα άλλα μέλη του σώματος του Χριστού ή παραμένουν ακάλυπτα εκκλησιολογικώς ή καλύπτονται εκκλησιολογικά από άλλες, εκτός των δύο, Εκκλησίες. Κάτι τέτοιο όμως θα μας οδηγούσε ευθέως στην υιοθέτηση της προτεσταντικής εκκλησιολογικής θεωρίας των κλάδων» (Branch theory).
Λέγοντας θεωρία των κλάδων εννοούμε τη θεωρία των προτεσταντών για την ταυτότητα της Εκκλησίας. Η εκκλησία κατά τους προτεστάντες είναι η αόρατη κονωνία των αγίων. Οι διάφορες ιστορικές – εμπειρικές εκκλησίες όλων των δογμάτων έχουν νομιμότητα και ισότητα υπάρξεως, ως κλαδιά του ενός δένδρου της αόρατης εκκλησίας.
Η αόρατη εκκλησία είναι η καθαυτό εκκλησία η οποία και ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως. Κατά συνέπεια, καμμία επιμέρους τοπική εκκλησία οποιουδήποτε δόγματος, δεν ενσαρκώνει την «μία αγία καθολική και αποστολική Εκκλησία». Καμμία τοπική εκκλησία δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι κατέχει την πληρότητα της αποκαλυφθείσας αλήθειας.
Η μία εκκλησία του Χριστού είναι το συνολικό άθροισμα των επιμέρους τμημάτων της, δηλαδή των κατά τόπους εκκλησιών όλων των δογμάτων, όσο και αν διαφέρουν δογματικά μεταξύ τους. Πράγμα τελείως απαράδεκτο από ορθόδοξη άποψη.
Είναι όμως και βλάσφημη η παραπάνω Ρωμαιοκαθολικής προέλευσης θεωρία περί των «δύο πνευμόνων» του Χριστού, όταν αυτή συμβαίνει να υιοθετείται από Ορθοδόξους.
Και είναι κυριολεκτικά βλάσφημη, επειδή εντάσσει στο άμωμο Σώμα του Χριστού τον Ρωμαιοκαθολικισμό ως οργανικό μέλος Του (ως ένα «πνεύμονά» Του), τη στιγμή που ο Ρωμαιοκαθολικισμός θεσμικά πάσχει οντολογικώς, ως πραγματικότητα εκτός του Θεανθρωπίνου σώματος της Εκκλησίας.
Τα σχόλια είναι κλειστά.