Ιδού τι λέγει ο Απόστολος Παύλος για τους πειρασμούς:
«Πειρασμός υμάς ουκ είληφεν ει μη ανθρωπίνος· πιστός δε ο Θεός, ος ουκ εάσει υμάς πειρασθήναι υπέρ ο δύνασθε, αλλά ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν του δύνασθαι υμάς υπενεγκείν» (Α’ Κορ. 10, 13). Το ίδιο πράγμα λέγει και ο προφήτης Δαβίδ: «ότι ουκ αφήσει Κύριος την ράβδον των αμαρτωλών επί τον κλήρον των δικαίων, όπως αν μη εκτείνωσιν οι δίκαιοι εν ανομίαις χείρας αυτών» (Ψαλμ. 124, 3).
Ο δίκαιος Ιώβ λέγει ότι οι πιστοί φορτώνονται με διάφορους πειρασμούς, κατά παραχώρηση του Θεού. Όμως ουδέποτε ο Θεός επιτρέπει στους εκλεκτούς Του, πειρασμούς υπεράνω των δυνάμεών τους.
Οι πειρασμοί συμβαίνουν στους ανθρώπους για τρεις σημαντικούς λόγους:
1. Ώστε να δοκιμαστούν, ώστε να λάμψει η αρετή τους, όπως συνέβη με τους πειρασμούς του Αβραάμ, του Ιώβ και πολλών άλλων δικαίων·
2. Να καθαριστούν από όλα τα στίγματα των αμαρτιών τους ή, όπως λέει ο προφήτης Ησαίας, από όλες τις σκουριές που ο Θεός βλέπει ότι υπάρχουν μέσα στο βάθος της ψυχής των παιδιών του (βλ. Ησ. 1:25), ώστε την ημέρα της Κρίσεως να εμφανιστούν μπροστά Του σαν καθαρό χρυσάφι·
3.Και τέλος ώστε να “τιμωρηθούν” παιδαγωγικά, εξαιτίας των αμαρτιών τους, όπως διαβάζουμε στους Ψαλμούς: «Πολλές είναι οι συμφορές, με τις οποίες μαστιγώνει ο Κύριος τον αμαρτωλό» (βλπ.Ψαλμ. 31:10).
Αββάς Κασσιανός
Τα σχόλια είναι κλειστά.