Πες μου, τι ψάχνουμε σε ετούτες τις φτιαχτές γιορτές; Μήπως να σκεπάσουμε την μιζέρια μας;
Μήπως να σιωπήσουμε τις κραυγές της μοναξιάς μας;
Μήπως την ανάγκη να νιώσουμε ζωντανοί, να ντυθούμε στα μοδάτα μας ρούχα και να νιώσουμε ωραίοι, να μοιραστούμε δώρα αντί για ψυχές, να πείσουμε εαυτούς και αλλήλους ότι “όλα είναι καλά”, να μεθύσουμε τα όνειρά μας και να τα παρατήσουμε, να αυτοδικαιωθούμε για τις επιλογές μας…;
Άλλη μια ανυπόφορη γιορτή.
Από πότε καρδιά μου έχεις ανάγκη από ετούτες τις ψεύτικες γιορτές για να εκδηλώσεις την αγάπη σου;
Από πότε έπαψε η ζωή σου να είναι ένα πανηγύρι;
Μήπως από τότε που ερωτεύτηκες τον εαυτό σου;
Αρχ. Παύλος Παπαδόπουλος
Τα σχόλια είναι κλειστά.