Ἡ ἑορτή αὕτη καθιερώθη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἑορτή τοῦ Πεντηκοσταρίου, εὐθύς ἀμέσως μετά τήν ἑορτήν τῆς Πεντηκοστῆς, ἵνα καταδειχθῇ εἰς ἡμᾶς ὅτι οἱ Ἅγιοι Πάντες, ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας, γνωστοί καί ἄγνωστοι, εἶναι καρπός τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἶναι καρπός τοῦ παρά τοῦ Πατρός ἔργου τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τήν γῆν, τό ὁποῖον ἐπεσφράγισε τό Ἅγιον Πνεῦμα.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη τήν πρωΐαν τοῦ ὡς ἄνω Σαββάτου μέ θείαν Λειτουργίαν, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, συλλειτουργούντων αὐτῷ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Δημητρίου, καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Μάρκου, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐσεβίου καί μετέχοντος ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί ἀπλῶν πιστῶν.

Ὁ προεξάρχων Ἀρχιερεύς ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τό Κοινωνικόν διά τούς Ἁγίους Πάντας.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ ἀνακαινίζουσα τήν Ἱεράν Μονήν μοναχή Σεραφείμα ἐδεξιώθη πάντας εἰς τό ἡγουμενεῖον καί εἰς τό προαύλιον τοῦ Ναοῦ.