Ιερά Μονή Δοχειαρίου
Βέβαια, δεν είναι εποχή θερισμού. Θεριστής στις μεσογειακές χώρες ονομάζεται ο Ιούνιος μήνας και ο Ιούλιος αλωνάρης. Η παλιακή μάννα, που δεν γνώριζε τα ονόματα των μηνών, τους χαρακτήριζε από την εργασία που έκαναν.
− Πότε γεννήθηκα, μάννα;
− Τον θεριστή, παιδί μου.
Αν και Μάρτιος μήνας λοιπόν, θα μιλήσουμε για τον θεριστή και το δρεπάνι σ᾽ αυτήν την μικρή προσλαλιά. Άλλωστε, και ο Χριστός, όταν πείνασε και πλησίασε την συκιά και δεν βρήκε σύκα, γνώριζε πολύ καλά ότι εκείνη την εποχή δεν υπάρχουν σύκα. Δεν τον έμελε τον Χριστό για την ακαρπία της συκιάς, αλλά για την ακαρπία του ανθρώπου. Και άφησε σ᾽ αυτό το όμορφο δένδρο μία άσχημη ευχή.
Ας προσγειωθούμε τώρα σιγά-σιγά στην πραγματικότητα της εποχής μας, που δεν έχει καμμία σχέση με τις φάσεις της σελήνης και του ηλίου.
Ο γύφτος, όταν μετρά τους μήνες του χρόνου, από τον Μάρτιο πηδά στον Μάιο. Και τον ρωτάς:
− Γιατί όχι και τον Απρίλιο;
− Γιατί αυτόν τον μήνα φύσηξε κάποτε τόσο δυνατά, που μας κατέστρεψε τα τσαντήρια.
Έτσι και κάθε εχέφρων Νεοέλληνας, όταν μετρά τις κυβερνήσεις στα μεταπολεμικά χρόνια, σίγουρα δεν θα λογαριάση και τους Τσιπραίους για κρατούντες σ᾽ αυτόν τον τόπο (χωρίς να λησμονούμε βέβαια ότι δεν υπήρξε καλύτερη και η συμπεριφορά των προαπελθόντων μακαριστών κυβερνήσεων).
Ο έμπειρος θεριστής το δρεπάνι που βαστά για να θερίση στάχυα στον εύφορο κάμπο −όπου μάλιστα σήμερα μπορεί να χρησιμοποιήση και το τρακτέρ− δεν το βάζει και στα μπαίρια και στις πλαγιές. Και ο σωστός και λογικός κυβερνήτης δεν μπορεί να βάλη τους ίδιους φόρους σε όλους τους πολίτες και σε όλες τις περιοχές.
Εμείς μένουμε στο Άγιον Όρος. Σ᾽ αυτόν τον άγιο τόπο, άλλα μοναστήρια ευτύχησαν να κληρονομήσουν κάμπους και πεδιάδες και άλλα κατάξερα μπαίρια. Έτσι, κάποια −δόξα τω Θεώ− έχουν τα προς το ζην, ενώ άλλα βιοπορίζονται και καλύπτουν τις χρείες τους από ελεημοσύνες των ανθρώπων. Όλα αυτά τα καθιδρύματα ανήκουν στην ελευθερωμένη Ελλάδα. Ο εκπρόσωπος της πολιτείας, που λέγεται πολιτικός διοικητής, γνωρίζει τα του Όρους και μπορεί να επιστήση την προσοχή των κρατούντων, που μπορούν να βάλουν δρεπάνι και που πρέπει να το αφήσουν κάτω.
Το Όρος έζησε χίλια χρόνια, γιατί όλοι οι κρατούντες φέρθηκαν διακριτικά και θυσίασαν πολλά συμφέροντα, για να κρατηθή και να συμπληρώση πολλές χιλιετίες.
Ο νησιώτης αγρότης, προτού αρχίσει το θέρο, έκανε μια βόλτα στα χωράφια που είχε σπαρτά. Κι όταν γύριζε το βράδυ, έλεγε στην κυρά του:
− Δυστυχώς, στα τάδε και τάδε χωράφια δεν μπορούμε να βάλουμε δρεπάνι· δεν σηκώθηκε το στάρι.
Εάν υπάρχη και αυτή η ελάχιστη σύνεση του νησιώτη αγρότη στους κρατούντες, ας το εννοήσουν πως με το ίδιο δρεπάνι δεν μπορούνε να θερίσουν από όλους τους τόπους.
Έπειτα, το κάθε μοναστήρι είναι μία ξεχωριστή Κοινότητα. Και στην πιο μικρή Κοινότητα το κράτος δίνει μια ενίσχυση. Εδώ τίποτα. Και για φύλακες να μας έχη, πρέπει να λογαριάζη ότι και νερό θέλουμε και δρόμους χρειαζόμαστε και φως θέλουμε και διατροφή προσδοκούμε. Κι εμείς εδώ δεχόμαστε θεομηνίες και άσχημες καιρικές συνθήκες που καταστρέφουν τα πάντα. Η δύστυχη Ελλαδίτσα περίμενε να συμβάλη η άθεη Ευρωπαική Ένωση, για να αναστηλωθή αυτή η πόλη που είναι πάνω απ᾽ όλες τις πόλεις του κόσμου, το Άγιον Όρος.
Καθόλου όμως δεν σκέπτεται ότι όλα αυτά εδώ τα οικοδομήματα δέχονται πολλές φθορές και ζημιές και από την θάλασσα και από τις κακές καιρικές συνθήκες, και έχουν κάθε χρόνο ανάγκη συντήρησης, για να μην είναι τα έσχατά τους χείρονα των πρώτων.
Έκκληση ποιώ όχι στα μυαλά των ανθρώπων, αλλά στην καρδιά των ανθρώπων που σέβονται και ευλαβούνται αυτόν τον άγιο τόπο, να μαζέψουν οι θεριστές τα χέρια και τα δρεπάνια, γιατί θα πω στους θεριστές: «Εσείς κακό χειρόβολο κι εγώ κακό δεμάτι».
Οι ψαράδες σήμερα έχουνε βυθόμετρο, το οποίο τους επισημαίνει τους ψαρότοπους. Αν δεν διαθέτετε, αξιότιμοι κύριοι υπουργοί, μάτια να διακρίνετε τα χωράφια που θερίζονται, τουλάχιστον χρησιμοποιήστε του ψαρά το βυθόμετρο, για να ξέρετε που θα κάνετε καλάδες. Κι εσάς το δίχτυ σας να γεμίση κι εμάς να μη μας αφανίση και να μη μας κατακλύση ο γογγυσμός και πούμε την ευχή που είπε ο Χριστός στην άκαρπη συκή: «Να ξεραθής και εις τον αιώνα καρπό να μη δώσης»
Τα σχόλια είναι κλειστά.