Νάουσα: Αγρυπνία για τον Όσιο Αρσένιο τον Καππαδόκη

Την Τρίτη 9 Νοεμβρίου το βράδυ στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης τελέστηκε Αρχιερατική Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου.
Στην Ιερά Αγρυπνία προεξήρχε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος στο τέλος ευχήθηκε πατρικώς στον εορτάζοντα Γραμματέα της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Αρχιερατικό Επίτροπο Ειρηνουπόλεως Αρχιμ. Αρσένιο Χαλδαιόπουλο, προϊστάμενο του ως άνω Ιερού Ναού.

Στην διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση τεμάχιο Ιερού Λειψάνου του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκου, το οποίο φυλάσσεται στον Ιερό Ναό.

Στο τέλος ο προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Αρσένιος Χαλδαιόπουλος παρέδωσε στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. Παντελεήμονα, εμπνευστή και πρωτεργάτη του Ιδρύματος «Μητροπολιτικό Κέντρο Πολιτισμού ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ», το πρώτο μετάλλιο της Παντανάσσης, το οποίο κατασκευάστηκε από το Ίδρυμα προκειμένου να τιμώνται οι δωρητές και ευεργέτες του Ιδρύματος και όσοι έχουν προσφέρει στην τοπική κοινωνία και εκκλησία.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Βίον ένθεον, καλώς ανύσας, σκεύος τίμιον τού Παρακλήτου, ανε­­­δεί­χθης, θεοφόρε Αρ­σέ­νιε».

Χθές η Εκκλησία μας εόρτασε τή μνήμη τού αγίου Νε­κταρίου, ενός αγίου πού χαρακτηρίσθηκε ως «ο άγιος τού αιώνος μας», διότι ο άγιος Νε­κτάριος εί­ναι ένας άγι­ος πού έζησε στίς ημέρες τών πατέ­ρων μας, πού πα­ρακολού­θησε τίς α­γω­νίες τους, πού συμ­μερίσθηκε τούς αγώνες καί τίς δυσκολίες τους καί βάδισε μαζί τους στά μονοπά­τια τής ιστορίας τού Γέ­νους μας, καθώς καί ο ίδιος καταγόταν από τήν Ανατολική Θράκη καί είχε γεννηθεί στή Σηλυβρία.

Καί απόψε αγρυπνήσαμε τιμώ­ντας τή μνή­μη ενός άλλου αγί­ου, συγχρό­νου τού αγί­ου Νεκταρίου, πού εί­ναι σάρκα από τή σάρ­κα τής αγιοτόκου Καπ­πα­δοκίας, τόν άγιο δηλαδή Αρσένιο τόν Καππαδόκη, πού είναι οικεί­ος όχι μόνο τής πίστεως αλλά καί τής πατέρων μας· πού είναι οικείος τού Θεού καί ταυτόχρονα καί δικός μας.

Γεννήθηκε στή γή τών μεγάλων πατέρων, στή γή τών οσίων καί τών ασκητών, καί ακο­λούθησε τόν δικό τους δρόμο. Αφιερώθη­κε από τά νεα­νικά του χρό­νια στόν Χριστό καί ακολούθησε τή στενή καί τε­θλιμ­μένη οδό τής μοναχικής πολι­τεί­ας.

Όμως αυτή η οδός δέν ήταν η πιό στενή καί η πιό τεθλιμμένη πού επρό­κει­το νά βαδί­σει ο άγιος. Οι ιστορικές συγκυρίες είχαν ετοι­μά­­­σει καί σέ εκεί­νον καί σέ όλον τόν ελλη­νισμό τής Μικράς Ασίας μιάν άλλη, πιό στενή καί πιό δύσκολη οδό, τήν οδό τού ξερριζω­μού από τήν πατρώα γή, τήν οδό τής προσ­φυγιάς.

Κι αυτήν τήν βάδισε ο άγιος Αρ­σέ­νιος συνο­δεύοντας τούς συμπα­τριώ­τες του σάν πα­τέ­ρας καί διδά­σκαλός τους, σάν φύλακας άγ­γε­λος πού τούς ενί­σχυε σέ αυτόν τόν δύσκολο δρόμο, σέ αυτές τίς τρα­γι­κές στιγμές τής ζωής τους, καί υπέ­φερε μαζί τους σέ όλο τό μακρύ καί κουραστικό ταξί­δι από τήν Καπ­πα­δοκία μέ­χρι τήν Κέρκυ­ρα. Ταλαιπωρημένος από τίς κακου­χίες εκοι­μή­θη λίγο καιρό μετά τήν εγ­κατάστασή τους στό νησί, στίς 10 Νοεμ­βρίου τού 1924, ενώ είχε ήδη λά­βει από τόν Θεό τήν πληροφορία τού θανά­του του.

Η κοίμησή του έκανε τούς συμ­πα­τριώτες του καί όλους εκείνους πού τόν γνώριζαν καί πο­ρεύ­θηκαν μαζί του τόν δρόμο τής προσφυγιάς καί έζησαν από κο­ντά τήν αγά­πη του καί τά θαύματά του νά αι­σθά­νονται πλέον μόνοι καί ορφα­νοί, ταυτόχρο­να όμως νά αισθάνονται ότι απέκτησαν έναν προ­στάτη καί πρεσβευ­τή στόν ουρανό πού δέν θά τούς εγκατέλειπε πο­­τέ.

Καί αυτό συνέβη όν­τως, γιατί ο ταπει­νός, ο πράος, ο αφοσιωμένος στόν Θεό καί γεμάτος αγάπη καί στοργή γιά τόν άνθρωπο άγιος Αρ­­­σένιος είχε ήδη από αυτή τή ζωή τήν χάρη τού Θεού πλουσία, ήταν ήδη από τή γή άγιος. Διότι η αγιότητα δέν έχει ως προϋπόθεση τίτλους καί πτυχία, χρήματα καί δόξα ή φήμη. Η αγιότητα είναι η καλ­λι­έρ­γεια τής ψυχής, είναι η αρετή, όχι μέ τήν η­θική έννοια τού όρου, αλλά μέ τήν ουσιαστική καί πνευ­μα­­τική. Αγιό­τη­τα είναι η ταπείνω­ση, είναι η αγάπη στόν Θεό καί τόν άν­θρω­πο, αγά­πη πού δέν εκφρά­ζεται μό­νο μέ λόγια, αλ­λά απο­δει­κνύ­εται μέ έρ­γα καί πράξεις. Αγιό­τητα εί­ναι η θυσία τού εαυ­τού σου γιά τό συμ­φέ­ρον τού αδελ­φού σου. Αγιό­τη­τα είναι νά εν­­δια­φέρεσαι γιά τούς άλ­λους περισ­σότε­ρο από τόν εαυτό σου. Καί όλα αυτά τά διέ­θε­τε ο άγιος Αρσένιος σέ μέγιστο βαθμό, γι’ αυτό καί τιμήθηκε από τόν Θεό καί τιμά­ται από τήν Εκκλησία καί τούς πιστούς ως άγιος.

Κάποιοι ίσως, βέβαια, πούν ότι όλα αυτά πού αναφέραμε ως χαρα­κτη­­ρι­στικά τής αγιότη­τος είναι ανέ­­­φικτα στήν εποχή μας, η ο­ποία είναι εποχή κατ’ εξοχήν εγωκε­ντρι­­­κή καί ατομοκεντρική, υ­περ­­βο­λικά ανταγωνι­στική καί ελάχι­στα αλ­τρουϊστική.

Όλα αυτά όμως τά στοιχεία δέν χαρα­κτη­ρίζουν μό­νο τήν επο­χή μας αλλά όλες τίς εποχές. Παρ’ όλα αυτά οι προϋπο­θέ­σεις γιά τήν επί­τευξη τής αγιότητος παρα­μέ­νουν οι ίδιες, καί οι μορ­φές τών συγχρό­νων μας αγίων επιβεβαιώ­νουν τήν αλήθεια ότι η αγιότητα είναι εφι­κτή πάντοτε καί κάτω από οποιεσ­δήποτε συνθή­κες. Γιατί η αγιότητα ξε­κινά από τήν αγάπη στόν Θεό. Καί η αγάπη στόν Θεό, αγάπη ειλι­κρι­νής καί γνή­σια, καί όχι μία αγά­πη πού πε­ριορίζεται σέ μεγα­λό­στο­­μες διακ­ηρύ­ξεις, οδη­γεί τόν άν­θρω­­­πο σέ μία ζωή σύμ­φωνα μέ τό θέλημα καί τίς εντολές τού Θε­ού, ανε­ξάρτητα από τίς καταστάσεις πού επι­κρα­τούν γύρω του, σέ μία ζωή σύμφω­νη μέ αυτή πού έζησε ο άγιος Αρ­σένιος.

Αυτή τή ζωή, άς προ­σπαθήσουμε νά μιμη­θούμε καί εμείς, όσοι τι­μού­­­με τόν άγιο Αρ­σέ­νιο, γιά νά έχου­με πε­ρισσότερη τή χάρη καί μεγαλύτερη τήν ευ­λο­γία του στή ζωή μας καί γιά νά έχουμε τή χάρη καί τήν ευλογία τού Θεού.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Μπορεί επίσης να σας αρέσει Περισσότερα από τον συγγραφέα

Αφήστε μια απάντηση

Read previous post:
Ασκήσεις που βοηθούν τη φλεβική ανεπάρκεια
Ασκήσεις που βοηθούν τη φλεβική ανεπάρκεια

Πολλοί ασθενείς αναρωτιούνται αν θα μπορούσαν μέσω της συστηματικής άσκησης να προλάβουν την εμφάνιση ή ακόμη και την εξέλιξη των...

Close