Εμείς πως ανταποκρινόμαστε σε Εκείνον;
Θέλω να ανοίξω το στόμα μου, αδελφοί, και να μιλήσω για την υψηλήν υπόθεση της ταπεινοφροσύνης, αλλά γεμίζω από φόβον, ωσάν ένας άνθρωπος που ξέρει ότι πρόκειται να μιλήση για τον Θεόν με τον τρόπον των δικών του λογισμών. Διότι η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητος. Πραγματικά ο ενανθρωπήσας Λόγος εντύθηκε την ταπεινοφροσύνη και με αυτήν μας μίλησε και ενώθηκε με μας στο σώμα μας (ήγουν με την ενανθρώπιση του).
Και όποιος την εφόρεσε αφομοιώθηκε αληθινά με εκείνον, που εκατέβηκε από το ύψος του και εκάλυψε την αρετή της μεγαλοσύνης του και εσκέπασε την δόξα του με την ταπεινοφροσύνη, για να μη καταφλεχθή η κτίση με την θέα του. Διότι η κτίση δεν θα μπορούσε να τον θεωρήση, άν δεν έπαιρνε μέρος σ’ αυτήν (με την ενανθρώπιση του), και έτσι να μιλήση μαζί της, ούτε θα μπορούσε να ακούση τα λόγια από το στόμα του, πρόσωπον προς πρόσωπον. Αφού ούτε οι υιοί του Ισραήλ δεν μπόρεσαν να ακούσουν την φωνή του, όταν τους μίλησε από την νεφέλη, έως ότου είπαν προς τον Μωϋσή, «άς μιλήση ο Θεός μαζί σου, και συ μετάφερε σ’ εμάς τους λόγους του. Ας μη μιλήση με εμάς ο Θεός, για να μη πεθάνουμε» (Έξοδος κ’ 19).
Αββάς Ισαάκ ο Σύρος
Τα σχόλια είναι κλειστά.