Η απόλυτη και σωτήρια Αλήθεια. Ο τρόπος και ο δρόμος της μεγαλειώδους και οριστικής νίκης απέναντι στη φθορά και το θάνατο.Η αμετάβλητη ευτυχία, η ατέρμονη επιτυχία, η αστείρευτη χαρά, η αιώνια ειρήνη, το υπέρτατο κάλλος. Το Α και το Ω. Το κίνητρο για κάθε μας ανάσα.
Βλέπουμε μέσα στη ζωή αντανακλάσεις, αμυδρές και φευγαλέες εικόνες της.
Ψάχνουμε για υποκατάστατα ώστε να σβήσουμε τη δίψα της. Για να έχουμε μια αίσθηση προορισμού. Δεν ησυχάζουμε. Ζούμε συνεχώς με την εντύπωση ότι κάτι μας λείπει. Ανικανοποίητοι, ακόρεστοι, αγχωμένοι. Δεν πάει το μυαλό μας, ή και αν πάει δε θέλουμε να παραδεχτούμε, ότι αυτή τελικά είναι που μας λείπει, η Αλήθεια.
Πόσο δύσκολο είναι να απλώσουμε το χέρι, για να την πιάσουμε, να την κάνουμε δικιά μας. Δήθεν ζοριζόμαστε με την αποτυχία, ενώ αυτό που μας τρομάζει πραγματικά είναι η επιτυχία. Δεν μπορούμε να τη διαχειριστούμε. Είμαστε μίζεροι μέσα στην περιπλοκότητά μας, ενώ η αρχοντιά βρίσκεται στην απλότητα.
Έχουμε την Αλήθεια δίπλα μας. Μας απλώνει το χέρι στοργικά, και εμείς γυρίζουμε την πλάτη. Δεν μπορεί να είναι τόσο απλό: Χωρίς ίντριγκα, χωρίς σου’ πα μου’πες, χωρίς φασαρίες, χωρίς φωνές και διαφωνίες, χωρίς πάρε-δώσε κι υστεροβουλίες, χωρίς παραμυθιάσματα, συμφέροντα, προδοσίες και ψευδαισθήσεις.
Έχουμε την Ορθοδοξία μας, την Αλήθεια μέσα στα πόδια μας.
Πόσο μακριά είναι η Εκκλησία από το σπίτι μας; Πόσο δύσκολο είναι να σηκωθούμε και να πάμε. Να σταθούμε μπροστά στην εικόνα της Παναγιάς, και να την κοιτάξουμε στα μάτια. Νά η Αλήθεια, μας λέει η Παναγιά. Την κρατάω σαν μωράκι στα χέρια μου. Για σένα την κρατάω. Ναι… Σε σένα την δείχνω.
Αλλά αυτό είναι πολύ απλοϊκό για εμάς. Κάτι γριές πάνε και στέκονται μπροστά στις εικόνες. Και εμείς είμαστε πολύ πιο σπουδαίοι, πολύ πιο ξύπνιοι. Είμαστε ψαγμένοι και διαβασμένοι. Ξέρουμε εμείς καλύτερα…
Άλλωστε, εμείς θα βρούμε την αλήθεια χωρίς κόστος, χωρίς τίμημα. Άκου, λέει, να πάρουμε το Σταυρό μας στον ώμο; Εμείς είμαστε πρίγκιπες κι όλα μας χαρίζονται. Όλοι σε εμάς χρωστάνε. Άκου, λέει, να δώσεις αίμα, για να πάρεις Πνεύμα! Εμείς και θα καλοπερνάμε, και πνεύμα θα βρούμε, και η Αλήθεια θα μας χαριστεί.
Κι ύστερα τρέχουμε στους ψυχαναλυτές και λέμε «νιώθω μέσα μου ένα κενό». Κλαίω από τα γέλια!
Κι ύστερα κλαίω και κανονικά με θλίψη. Θησαυρό έχουμε στα πόδια μας και τον κλωτσάμε. Μπροστά στην εστία είμαστε και χάνουμε το γκολ στον τελικό του πρωταθλήματος της αιώνιας ζωής!
Όλη η Αλήθεια είναι γραμμένη στο Σύμβολο της Πίστεως μας, στο «Πιστεύω». Ο Θεός είναι η Αλήθεια, ο Υιός και Λόγος ο εκφραστής και η πραγμάτωσή της στον κόσμο, το Άγιο Πνεύμα ο φορέας της. Αλλά πάλι τι κείμενο είναι τούτο; Πώς τα γράφει έτσι απλά και καθαρά, φόρα παρτίδα;
Δεν τα θέλουμε εμείς αυτά. Εμείς θέλουμε να ακούμε το θολό να λέει μπούρδες του τύπου: Αν το είναι στέκεται επέκεινα του είναι, τότε πού είναι το είναι του υπερεγώ; Ή κανέναν γκουρού να μας εξηγεί το πώς θα βγάλουμε την τσίμπλα από το τρίτο μάτι μας, και πώς θα βρούμε τον εαυτό μας μέσα στον εαυτό του εαυτού μας. Το πώς θα συγκεντρωθούμε καλά-καλά, για να αφήσουμε τον «εξαποδώ» να μας περάσει το χαλκά στη μύτη και να μας σέρνει. Θέλουμε να ακούμε τους «διαφωτιστές» να μας λένε «εσύ είσαι άνθρωπέ μου και κανένας άλλος!». Θέλουμε να πετάμε τα λουλούδια και να τραγουδάμε «μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία».
Αυτά τα χαλασμένα πνευματικά χάπια θέλουμε να παίρνουμε για να ξεχνάμε τη δειλία μας.
Αναίσθητοι, μαστουρωμένοι. Δεν μπορούμε να ακούμε τη φωνή του Αθανάσιου Διάκου μες το κεφάλι μας. Δεν αντέχεται… Φέρτε μας τα χαλασμένα χάπια να κοιμηθούμε, για μην τον ακούμε. Μη μας ξυπνάτε!
Δε μας έφταναν οι κραυγές των δικών μας Αγίων, και των Μαρτύρων και των Ηρώων. Έχουμε και κάτι ξένους που εμφανίζονται από το πουθενά και φωνάζουν κι αυτοί «ξυπνήστε»! Κάτι απίθανοι τύποι από τη βόρεια Ευρώπη κι από την Αμερική.
Αναφέρεται σε μερικούς ο πνευματικός μας φάρος, ο αθάνατος Έλληνας ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου σ’ ένα κείμενό του με τίτλο «Το βαθύ μυστήριο της Ορθοδοξίας». Πώς βρήκανε αυτοί οι ευλογημένοι άνθρωποι την Αλήθεια της Ορθοδοξίας; Αυτά που λέει ο Γάλλος Εντγκάρ Ρουάρ, που βαφτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός με το όνομα Ηλίας, σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια.
Κι έρχεται στις μέρες μας κι αυτός ο απίστευτος τύπος ο Κλάους Κένεθ και σου λέει «βρήκα την αλήθεια» στην Ορθοδοξία.
Αφήστε, λέει, παιδιά τα δοκίμασα όλα –και όντως τα δοκίμασε το θηρίο. Εδώ είμαστε μην ψάχνετε αλλού, μας λέει από εμπειρία και μέσα από την καρδιά του. Κι έχεις κι εκείνον τον ηθοποιό του Χόλυγουντ τον Τζόναθαν Τζάκσον να σου λέει κι αυτός τα ίδια.
Ντρέπομαι παιδιά… Θα πεθάνω από τη ντροπή μου! Πάω στην εκκλησιά να κάτσω μπροστά στην εικόνα της Παναγιάς. Να κλάψω τη ντροπή από πάνω μου. Θα έρθει κανείς μαζί μου για παρέα;
Έρχεστε, δεν έρχεστε, εύχομαι σε όλους Καλή Χρονιά με υγεία κι ευτυχία!
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΟΥΤΑΧΙΔΗΣ
Τα σχόλια είναι κλειστά.