Παπά μου δεν κάνω δεύτερο γάμο… Θα μείνω πιστός στη Μεταξία
-Ο Απόστολος των εθνών και ιδρυτής της Εκκλησίας μας Παύλος στην Επιστολή του προς τους Εφεσίους χαρακτηρίζει το Γάμο «Μυστήριο μέγα εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» (Εφ. ε’ 32-33). Για το λαό αυτό κι επί αιώνες ήταν κι εξακολουθεί εν πολλοίς και σήμερα να είναι αυτονόητο. Παλαιότερα και σήμερα όταν τα πολλά ζευγάρια προσέρχονται εις γάμου κοινωνία στην Εκκλησία γνώριζαν και γνωρίζουν ότι αποτελούσαν πλέον μία σάρκα και ότι οι σύζυγοι χειραφετούμενοι από τους γονείς τους δημιουργούσαν και δημιουργούν δια βίου ένα νέο κύτταρο στην κοινωνία, μια νέα οικογένεια, με ακρογωνιαίο λίθο της τον Ιησού Χριστό.
Θα μου επιτρέψετε στο σημείο αυτό να σας πω μία σύντομη όσο και χαρακτηριστική πραγματική ιστορία που μόλις προ ολίγων ημερών μου διηγήθηκαν.
Στην περιοχή του Αργους άνδρας 50 περίπου ετών έμεινε χήρος, αφού η σύζυγος του, 45 ετών, απέθανε από την επάρατο νόσο. Μετά την παρέλευση λίγου καιρού και παρελθόντος του πένθους κατά τα ήθη του τόπου ανύπανδρη γυναίκα 40 ετών πήγε στον Ιερέα του χωριού να μεσολαβήσει για να την παντρευθεί ο χήρος. Ο Ιερέας καθηκόντως μετέφερε το προξενιό και πήρε την εξής απάντηση: « Παπά μου δεν κάνω δεύτερο γάμο. Θα μείνω πιστός στη Μεταξία – έτσι λεγόταν η αποθανούσα σύζυγος – μέχρι του δικού μου θανάτου…Και ξέρεις γιατί; φαντάζεσαι όταν πεθάνω να είναι δίπλα στον Αγιο Πέτρο και να με περιμένει γεμάτη παράπονο για την προδοσία; πώς θα την αντικρύσω παπά μου και τι θα της απολογηθώ;». Πίσω από αυτή τη χαριτωμένη όσο και συγκινητική πραγματική ιστορία που και σε εμένα τη διηγήθηκαν και μέσα στην απλοϊκότητα της αντίδρασης του χήρου αδελφού μας κρύβεται όλο το Ορθόδοξο ήθος που έχουμε κληρονομήσει. Η ισόβια πιστότητα του ζευγαριού, η μετά θάνατο πιστότητα της ή του περιλειπόμενου, η ακράδαντη πίστη στην αιώνια ζωή και η επίγνωση του προσκαίρου της παρούσης…..
…Δεν παύω να επαναλαμβάνω ότι δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο σκοπός της πορείας όλων μας στην παρούσα ζωή είναι η σωτηρία της ψυχής μας. Και των περισσοτέρων – όλων όσοι δηλαδή δεν έχουν την από Θεού κλήση της αγαμίας, σε συνδυασμό με το Ιερό Μυστήριο της ιερωσύνης – η σωτηρία έρχεται κυρίως μέσω του Ιερού Μυστηρίου του Γάμου. Τουλάχιστον είναι η ασφαλής οδός. Κι είναι γεγονός ότι πολλοί είναι οι γνωστοί έγγαμοι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων θυμίζω στην αγάπη σας το ζεύγος των Αγίων Βασιλείου και Εμμέλειας, οι οποίοι ευλογήθηκαν από τον Θεό να αποκτήσουν παιδιά που όλα είναι άγιοι, ο Μέγας Βασίλειος, ο Αγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, ο Αγιος Πέτρος Σεβαστείας, η Αγία Μακρίνα και ο Αγιος Ναυκράτιος. Κι επί πλέον τα παιδιά, ως φυσικός καρπός του γάμου, αποτελούν για το αγαπημένο ανδρόγυνο τρόπο ευτυχούς ζωής, και πεδίο αποκτήσεως συναισθήματος ευθύνης. Αποτελούν ακόμη γι’ αυτούς κινητήρια δύναμη να αντεπεξέλθουν στις δυσκολίες της ζωής, να αποκτήσει αυτή περιεχόμενο, να σταθεροποιηθεί η σχέση των συζύγων. Και τα παιδιά αυτών των συζύγων αναπτύσσονται σε ένα υγιές και πνευματικό περιβάλλον και με τη στοργή, την αγάπη και το ενδιαφέρον που δέχονται έχουν όλα τα εχέγγυα να εξελιχθούν και να αποτελέσουν καλούς κ’ αγαθούς πολίτες. Τα παιδιά που γεννώνται με άλλους, τεχνητούς, τρόπους, ως προϊόντα συνήθως του εγωκεντρισμού και του ωφελιμισμού του ή των γονέων ή κηδεμόνων τους καλούνται να μεγαλώσουν σε μια ιδιόρρυθμη οικογένεια και να ισορροπήσουν όταν ενηλικιωθούν, παρά τα τραύματα που μπορεί να έχουν υποστεί, είτε μαθαίνοντας για τον τρόπο της γεννήσεως τους, είτε λόγω της συμπεριφοράς των γονέων ή κηδεμόνων τους.
Ας προσπαθήσουμε όλοι να διατηρήσουμε στην Ελληνοχριστιανική κοινωνία που ζούμε την ιερότητα στη ζωή μας και να διακονήσουμε από τη θέση του ο καθένας μας το λαό μας διδάσκοντες ότι ο Γάμος και η οικογένεια με θεμέλιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό αποτελούν εχέγγυο για να κερδίσουμε τη Βασιλεία του Θεού.
Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος +Χριστόδουλος
Τα σχόλια είναι κλειστά.