Η επιχείρηση απελευθέρωσης της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές του ΙΚ συνεχίζεται με την Τουρκία να είναι αποκλεισμένη από τις επιχειρήσεις στο έδαφος, ενώ ο ίδιος ο Ερντογάν είχε δηλώσει επίσημα ότι «Η Τουρκία θα συμμετέχει και στο θέατρο των επιχειρήσεων και στο διπλωματικό τραπέζι και δεν θα περιμένουμε την έγκριση κανενός. Δεν θα ρωτήσουμε κανέναν».
Αυτό είναι μια απόδειξη της πραγματικής γεωπολιτικής επιρροής που ασκεί η Τουρκία στα τεκταινόμενα στον περίγυρό της, ενώ ο αποκλεισμός θεωρείται ήττα την οποία ψύχραιμοι παρατηρητές στη γείτονα χώρα την χρεώνουν στον ίδιο τον Ερντογάν, ο οποίος μάλιστα ενοχλείται από την κριτική αυτή.
Μάλιστα, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι η σειρά των ακραίων έως και παραληρηματικών δηλώσεών του για τη Λοζάνη, τον Εθνικό Όρκο και τα σύνορα «της ψυχής των Τούρκων και της Τουρκίας», γίνεται ακριβώς σε μια περίοδο που η διεθνής κοινότητα –και συγκεκριμένα οι δρώντες στην περιοχή του Ιράκ και της Μοσούλης– δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις δηλώσεις του Ερντογάν, ούτε συνερίζονται τον ψυχισμό των Τούρκων…
Ενώ όμως η επιχείρηση της Μοσούλης τείνει να ολοκληρώσει ένα επταήμερο δράσης του ιρακινού στρατού, των Κούρδων πεσμεργκά και των δυνάμεων του συνασπισμού των κρατών που μάχονται το ΙΚ, μια εξέλιξη μεταξύ των δύο καντονιών της Ροζάβας, στη Β. Συρία, έρχεται να προσθέσει νέα δεδομένα στο χάρτη των επιχειρησιακών και γεωπολιτικών εξελίξεων στον ενιαίο χώρο δράσης του ΙΚ, στο έδαφος του Ιράκ και της Συρίας.
Συγκεκριμένα, την Τετάρτη οι Κούρδοι ανακοίνωσαν ότι απελευθέρωσαν από τους τζιχαντιστές του ΙΚ 5-6 χωριά που βρίσκονται ανατολικά του καντονιού του Αφρίν και πάνω στον άξονα προέλασης των ομάδων του λεγόμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού και του τουρκικού στρατού προς τη στρατηγικής σημασίας πόλη Αλ Μπαμπ, η οποία βρίσκεται μεταξύ Τζαραμπλούς-Αφρίν-Χαλεπίου-Ράκκας και Ιεράπολης.
Το βράδυ της ίδιας μέρας τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη επιτέθηκαν εναντίον κουρδικών στόχων, στα χωριά που είχαν απελευθερώσει λίγες ώρες νωρίτερα.
Την επόμενη μέρα, το βράδυ, το Γενικό Επιτελείο της Συρίας απείλησε με κατάρριψη κάθε τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος που θα επιχειρήσει να παραβιάσει τον εναέριο χώρο της Συρίας, ενώ χαρακτήρισε τους βομβαρδισμούς ως «κατάφωρη εκδήλωση επιθετικότητας που στόχο είχε αθώους πολίτες».
Η ανακοίνωση κατέληγε ως εξής: «Κάθε προσπάθεια για νέα παραβίαση του συριακού εναέριου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα θα αντιμετωπιστεί, και θα καταρριφθούν με όλα τα διαθέσιμα μέσα». Μετά την ανακοίνωση αυτή, ακολούθησε δήλωση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης του Τζον Κέρμπι, εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όποιος έγραψε ότι «αντίθετα προς ορισμένα δημοσιεύματα, οι ΗΠΑ δεν είχαν εμπλοκή στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της Τουρκίας».
Τέλος, ακολούθησε δήλωση για το θέμα από πλευράς της Ρωσίας, τη φορά αυτή σε ανώτατο επίπεδο, αφού έγινε από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ. Ο Ρώσος ΥΠΕΞ χαρακτήρισε την είδηση των τουρκικών αεροπορικών βομβαρδισμών «εξόχως ανησυχητική».
Ο Λαβρόφ, τις δηλώσεις του οποίου δημοσίευσε το Reuters, αναφερόμενο στην ανακοίνωση της Συρίας για κατάρριψη των τουρκικών αεροσκαφών που παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της Συρίας, σημείωσε με νόημα ότι η «Συρία είναι μια κυρίαρχη χώρα».
Την ίδια στιγμή η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ Μαρία Ζαχάροβα, αναφερόμενη στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, δήλωσε κι αυτή με νόημα ότι αυτές δεν έφθασαν στο επίπεδο που ήταν πριν την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 από την Τουρκία.
Κάνοντας μια ανάλυση των παραπάνω σε πρώτο βαθμό και εκτιμώντας σχετικές πληροφορίες που προέρχονται από κουρδικές διπλωματικές πηγές, θεωρούμε ότι είναι σχεδόν αδύνατον οι Κούρδοι να επιχείρησαν να κινηθούν για να φράξουν τον άξονα προέλασης των τουρκικών δυνάμεων προς την Αλ Μπαμπ χωρίς να είχε προηγηθεί αν όχι ενθάρρυνση, τουλάχιστον ενός είδους διαβούλευση με τη Ρωσία και τη Συρία, αλλά και με τις ΗΠΑ.
Η στάση και οι επίσημες δηλώσεις και των τριών, σχεδόν επιβεβαιώνουν κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι γιατί το έκαναν και τι σημαίνει αυτό για την Τουρκία. Η Ρωσία και η Δαμασκός δεν θα ήθελαν να δουν τους τζιχαντιστές, μετά την Τζαραμπλούς και την Νταμπίκ, να παραδίδουν και την Αλ Μπαμπ στους Τούρκους, γιατί μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστούσε απειλή και για το Χαλέπι.
Το θέμα τώρα είναι να δούμε αν όλα αυτά οδηγήσουν την Αλ Μπαμπ στα χέρια των Κούρδων.
Σε επόμενο άρθρο η συνέχεια…
Τα σχόλια είναι κλειστά.