Eίναι απολύτως αναγκαίο να γνωρίζουμε, κάθε φορά:
• Τι ζητάμε από τον Χριστό και πως το ζητάμε.
• Τι προσφέρομε στον Χριστό και πως Τού το προσφέρομε!
Στην μέση της θείας Λειτουργίας, ο ιερέας, λίγο πριν ευλογήσει τον άρτο και τον οίνο για να μεταβληθούν σε σώμα και αίμα Χριστού, εκφωνεί:
-Τα σα εκ των σων Σοί προσφέρομεν κατά πάντα και διά πάντα.
Τα λόγια αυτά σημαίνουν:
-Τα δώρα (άρτος και οίνος) είναι δικά Σου• από δικά Σου δημιουργήματα (ολόκληρο τον κόσμο). Σού τα προσφέρομε σύμφωνα με όλα όσα μας εδίδαξε ο Υιός σου (κατά πάντα)• και για όλα όσα έχεις κάνει Συ για μας (διά πάντα)!
Δεν αρκεί, λοιπόν, να προσφέρουμε τα δώρα μας στον Θεό, σαν να βγάζουμε μία υποχρέωση! Γιά κάτι που μας έκαμε! Ή για να Τού ζητήσουμε κάτι.
Προσφέρουμε δώρα στο Χριστό:
• Γιά να Τού εκφράσουμε την ευχαριστία-ευγνωμοσύνη μας για όλα όσα έκαμε, αλλά και έπαθε για μας• και κυρίως για τον Σταυρό Του• την Ταφή Του και την Ανάστασή Του.
• Καί σύμφωνα με τις εντολές Του και οδηγίες Του.
Ο Κύριος λέγει: Προηγείται η καταλλαγή, η συμφιλίωση με εκείνον που έχει κάτι εναντίον μας. Μετά έρχεται η υλική ή πνευματική προσφορά στον Χριστό. Η προσευχή που βγαίνει από μνησίκακη καρδιά δεν ανεβαίνει στον ουρανό.
Η συμμετοχή μας στην θεία Λειτουργία απαιτεί αγώνα: για διόρθωση των παθών μας• και για συμβουλή από ιερέα-πνευματικό πατέρα. Μόνον τότε θα μπορούμε να ζητούμε κάτι από τον Χριστό ευάρεστα ενώπιόν Του• με θάρρος• και με παρρησία.
Νίκων Κουτσίδης (Αρχιμανδρίτης)
Τα σχόλια είναι κλειστά.