Είδα μία φωτογραφία με «φιλάθλους» που μου θύμισαν τον πόλεμο στη Συρία. Άνθρωποι με μίσος στρατευμένο για τον άλλον που δεν τον ήξεραν, με μόνο του αμάρτημα, ότι ήτανε «άλλος».Εμείς και οι άλλοι. Ποιοί είμαστε εμείς και ποιοί είναι οι άλλοι;Μήπως είναι κάποιος από τους δυο που δεν λέγεται Κώστας ή Χρήστος ή Παναγιώτης; Μήπως δεν έχει τον ίδιο πονοκέφαλο από τον ΕΝΦΙΑ και τις περικοπές; Μήπως κάποιου τα χρήματα περισεύουν να στέλνει τα παιδιά σε φροντιστήρια;
Τι τους κάνει τελικά τους ανθρώπους να μην αντέχουν ο ένας τον άλλον.Ταυτίζόμαστε με τον εαυτό μας και τις προτιμήσεις του. Μας αρέσουν οι επιλογές μας και δεν βρίσκουμε λόγο να τις αλλάξουμε. Και ξαφνικά εμφανίζεται ένας άλλος που δεν του αρέσουν αυτά που αρέσουν σε εμάς.Στις παλιές μονομαχίες τιμής λέγανε «ή εγώ ή αυτός».
Τόσα χρόνια περάσανε κι ακόμα ο κόσμος δεν μας χωράει και τους δυό.Τι φταίει; Τι άλλο. Ο εγωισμός μας που μας τυφλώνει και θαρούμε πως βλέπουμε κι όλας. Που πιστεύουμε πως δεν μπορεί να κάνει κάτι σωστό και ο άλλος.Μη θαρρείς πως μόνο στις κερδίκες βλέπεις τους εμφυλίους σπαραγμούς. Και στις οικογένειες έτσι κάνουμε. Εγώ σωστός. Ο άλλος πάντοτε λάθος.Φαντάσου πόση ζωή στερείς από τον εαυτό σου, πόση χαρά που θα μπορούσες να εισπράξεις και να δώσεις.Άλλαξε θέση, έλα από δω να βλέπεις τον εαυτό σου, όπως σε βλέπει ο άλλος. Μην νομίζεις ότι έχεις την μόνη εκδοχή. Μην πνίγεσαι στο «δίκιο σου» μέσα.Γιατί θα έρθει καιρός που θα γεράσεις με το δίκιο σου κι όπως έχεις φροντίσει να τους διώξεις όλους από γύρω σου, δεν θα έχεις με ποιον να το μοιραστείς.
Τα σχόλια είναι κλειστά.