Η παράσταση αρχίζει ξανά με τους ίδιους ηθοποιούς και με τους ίδιους θεατές. Η παράσταση των εκλογών σαν υποτίθεται
η υπέρτατη αρχή της δημοκρατίας
και της λαϊκής κυριαρχίας!
Είναι όμως έτσι ; Μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία σε μια χώρα και ένα λαό που τέλει υπό κατοχή ; Μπορεί να υπάρξει άσκηση πολιτικής με γνώμονα τα εθνικά συμφέροντα όταν η χώρα είναι υπό κατοχή ; Μπορεί ένας λαός να εκλέξει μια κυβέρνηση που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα και μόνο, όταν οι πολιτικοί του είναι υπό διατεταγμένη υπηρεσία ξένων, ανθελληνικών συχνά συμφερόντων ;
Δεν πρόλαβε να ανακοινωθεί ότι θα πάμε ξανά σε εκλογές και άρχισαν ξανά τα «τύμπανα της αυταπάτης», ξανά οι ίδιοι άνθρωποι με τα ίδια κούφια και κενά λόγια να εμφανίζονται με μεγαλόπρεπες ύφος και να εκστασιάζονται σαν οι «σωτήρες» ενός λαού που εξαθλίωσαν, μιας χώρας που κατέστρεψαν.
Κανείς τους δεν θα μιλήσει για τα πραγματικά προβλήματα, για την χαμένη εθνική μας κυριαρχία. Κανείς δεν θα μιλήσει για τις κοσμογονικές εξελίξεις που συμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας και μας αφορούν άμεσα ενώ εμείς είμαστε απόντες. Κανείς δεν θα ομολογήσει την αλήθεια που σκόπιμα την παρουσιάσαν να μας τρομάζει. Πως δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη χώρα όταν δεν έχει δικό της εθνικό νόμισμα για να μπορεί να καθορίζει την δική της οικονομική πολιτική.
Ενεργειακό, Ελληνοτουρκικά, Εμφύλιος Συρίας, Κουρδικό, Διαμάχη ΝΑΤΟ- Ρωσίας, Ουκρανία, Ισλαμική Τρομοκρατία που εισβάλει ανεξέλεγκτα και στην χώρα μας, όλα αυτά ακούγονται σαν εξωπλανητικά στο ντελίριο του ελληνικού κομματικού θεάτρου. Κανείς δεν θα τολμήσει να τα θίξει στην προεκλογική περίοδο σαν απαγορευμένα θέματα, σαν θέματα ταμπού που δεν επιτρέπεται να τα σκέπτεται αυτός ο λαός που χάριν Θεού κατοικεί σε ένα από τα πιο ακριβά οικόπεδα του πλανήτη.
Ανεργία, κατακόρυφη πτώση βιοτικού επιπέδου που θα συνεχιστεί αμείλικτη, οικογένειες διαλυμένες και κοινωνία που δεν ξέρει που πάει και που βαδίζει, είναι η πραγματικότητα στην πρεμιέρα της νέας θεατρικής παράστασης των ελληνικών εκλογών. Μην περιμένετε κάποιος να θίξει αυτά τα θέματα. Όλοι θα μιλούν μόνο για το δικό τους «σωτήριο» ρόλο την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνοι γίνονται δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες από το ξέφραγο αμπέλι μας, τη ευγενική συμβολή, (με το αζημίωτο), της τουρκικής μαφίας.
Ποιες εκλογές ; Ποιοι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν για την τύχη της Ελλάδας, για το μέλλον αυτής της χώρας όταν αυτό το μέλλον είναι προκαθορισμένο από τους δανειστές, όταν δεν υπάρχει με αυτό το καθεστώς καμία δυνατότητα να καθορίσουμε μόνοι μας τις τύχες μας ; Όταν ο λαός αυτός είναι εξαθλιωμένος και υλικά και πνευματικά ; Όταν οι Νεοέλληνες αντί να ενδιαφερθούν για τα τεκταινόμενα, τα αφήνουν στην τύχη τους και τρέχουν για τα μπάνια του λαού ;
Έχει μέλλον αυτή η χώρα ; Έχει μέλλον αυτή η χώρα όταν δεν μπορεί ούτε τα όρια ηλικίας συνταξιοδοτήσεως να καθορίσει από μόνη της ;
Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε το θέατρο της εκλογικής παράστασης που ξαναστήνουν με όλο το βαρύ κόστος στις πληγωμένες πλάτες μας και μόνο όταν πέσουν οι μπερντέδες και τα σκηνικά, μπορεί να υπάρξει κάποια προοπτική γι” αυτή την χώρα.
Αλλά για να γίνουν όλα αυτά απαιτείται το μόνο και αυτονόητο, «Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!»
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
Τα σχόλια είναι κλειστά.