Η διεθνής γκαλερίστα της Αίθουσας Τέχνης Μαριλένα Λιακοπούλου δεν είναι πια μαζί μας

Κοσμοπολίτισσα και δυναμική, τολμηρή στις εικαστικές της επιλογές και με λόγο που δύσκολα σήκωνε αντιρρήσεις η Μαριλένα Λιακοπούλου έφυγε από τη ζωή το Σάββατο (λίγες ώρες μετά τον θάνατο του ζωγράφου και ακαδημαϊκού Παναγιώτη Τέτση) έχοντας γράψει μια από τις σημαντικότερες σελίδες στην ιστορία της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και δημιουργώντας μία από τις πρώτες και πλέον δραστήριες γκαλερί.

«Άκουσε να δεις χρυσό μου….», ήταν ένας από τους αγαπημένους της τρόπους για να ξεκινά μια φράση, όταν ήθελε να δώσει σε κάποιον νεότερο μια συμβουλή, απόσταγμα των δικών της εμπειριών, που συνήθως διάνθιζε και με ένα χαριτωμένο περιστατικό. Κομψή, καλοντυμένη κι άριστη οικοδέσποινα, μπορούσες να την συναντήσεις συχνά στο υπόγειο της οδού Γλύκωνος, εκεί όπου από το 1973 είχε μεταφέρει την έδρα της γκαλερί της, της Αίθουσας Τέχνης Αθηνών, δεν ήταν λίγες οι φορές που διηγούνταν στη νεότερη γενιά πως είχε ξεκινήσει τα ασχολείται με την τέχνη.

«Μαθήτρια ήμουνα όταν έγινε η έκθεση του Δημήτρη Γαλάνη στο Μέγαρο Λαμπράκη. Μου είχαν ζητήσει να κάθομαι στην είσοδο να υποδέχομαι τους επισκέπτες. Αυτό ήταν. Από εκείνη την στιγμή ήξερα με τι ήθελα να ασχοληθώ», έλεγε στα «ΝΕΑ», πριν μερικά χρόνια, χωρίς να τονίζει πόσο είχε επηρεαστεί από το γεγονός ότι είχε γεννηθεί και ζούσε μέσα στην τέχνη: από την μία πλευρά ο πατέρας της, ο σπουδαίος μεταιμπρεσιονιστής ζωγράφος Περικλής Βυζάντιος και από την άλλη ο αγαπημένος της αδελφός, στον οποίο είχε μεγάλη αδυναμία, επίσης ζωγράφος, ο Ντίκος, γεγονός που της είχε προσφέρει τη δυνατότητα συναναστροφής με πολλές σημαντικές προσωπικότητες των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Χρειάστηκε ωστόσο να περάσουν δέκα χρόνια από εκείνη τη νεανική εμπειρία για τη Μαριλένα Λιακοπούλου έως την στιγμή που θα δημιουργούσε τον δικό της χώρο, την Αίθουσα Τέχνης Αθηνών. Στο μεταξύ σπούδασε ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης κοντά στον αρχαιολόγο Ι. Παπαδημητρίου, ιστορία της βυζαντινής τέχνης με τον Μανόλη Χατζηδάκη και στη συνέχεια ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι με τον καθηγητή της Σορβόννης Ζαν Λοντ ενώ δημοσίευε άρθρα της στο περιοδικό «Αρχιτεκτονική» για την τέχνη στην Ελλάδα μετά το 1600.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΣΤΟ ΧΙΛΤΟΝ. Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών ανοίγει στην Αθήνα του 1963, στο νεότευκτο τότε καμάρι της πόλης, το ξενοδοχείο Χίλτον, και σε μία κατά τα άλλα «άνυδρη» από γκαλερί ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Τα εγκαίνια γίνονται με μια εντυπωσιακή έκθεση γλυπτών του Γιάννη Μόραλη υπό τον τίτλο «Επιθαλάμια». Έκτοτε θα διοργανωθούν από την Αίθουσα Τέχνης Αθηνών περισσότερες από 300 εκθέσεις με κορυφαίες στιγμές την παρουσίαση των έργων του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού που είχε επιλέξει ο Αντρέ Μαλρό το 1969, και οι εκθέσεις έργων των Μαξ Ερνστ και Άντι Γουόρχολ σε συνεργασία με τον Αλέξανδρο Ιόλα.
«Τρεις ήταν οι κύριες επιδιώξεις μου», συνήθιζε να λέει η Μαριλένα Λιακοπούλου. «Η παρουσίαση των σύγχρονων ρευμάτων Τέχνης με έργα διεθνών καλλιτεχνών, η προώθηση νέων Eλλήνων δημιουργών και η πρoβoλή Eλλήνων καλλιτεχνών στο εξωτερικό». Γι΄αυτόν τον τελευταίο λόγο κυρίως επεδίωξε να έχει διεθνή παρουσία τόσο στην Kunstmesse στη Βασιλεία – το 1975 με έργα των Α. Απέργη, Γ. Αβραμίδη, Κ. Βυζάντιου και στην Arte Fiera στη Μπολόνια, έναν χρόνο αργότερα, με έργα των Σπυρόπουλου, Θ. Στάμου και Σ. Σόρογκα, ενώ τέτοιες παρουσίες συνεχίστηκαν ως και τη δεκαετία του 1990.

Οι αστικές της συνήθειες, τα πάρτυ της που άφησαν εποχή και η αγάπη της για τα ταξίδια δεν υπήρξαν ικανοί λόγοι για την κάνουν να αδιαφορήσει για τα πολιτικά δρώμενα. Γι΄αυτό και κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, και με σκεπτικό ότι “η Τέχνη είναι μαρτυρία της εποχής” εξέθεσε την εγκατάσταση φυλακής της Μαρίας Καραβέλα και τους πίνακες ζωγραφικής με τα βασανιστήρια των φυλακών του Ηλία Δεκουλάκου, έκθεση που έγινε αιτία να κλείσει ο χώρος πριν καν η έκθεση εγκαινιαστεί. Η Αίθουσα Τέχνης Αθηνών επαναλειτούργησε λίγο αργότερα στη σημερινή της ιδιόκτητη έδρα, ενώ από το 2001 τα ηνία της γκαλερί έχει αναλάβει ο γιος της Αλέξανδρος.

Η νεκρώσιμος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016 στις 14.00 από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

tanea.gr