ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

«Φοβάμαι πάτερ, να πάω στο πνευματικό και να του αναφέρω μια μεγάλη μου πτώση. Ντρέπομαι, γιατί κι άλλες φορές στο παρελθόν, που προσπάθησα, έμεινε όπως είπε έκπληκτος πως εγώ έπεσα σε «τέτοια αμαρτήματα…». Τι να κάνω;»

Ο Πνευματικός δεν είναι εκ του κόσμου τούτου, δεν είναι έργο της επιστήμης και γνώσεως επιστημονικής.

Κατ’ αρχήν, οποιοσδήποτε ιερέας χειροθετημένος πνευματικός, ιδιαίτερα όποιος έχει ευθύνη για μια ενορία στην οποία υπάγεται κανείς, είναι δυνατόν να γίνει πνευματικός του

Μεγάλη υπόθεση να έχη ο άνθρωπος την ευλογία του Θεού!

ΦΟΒΑΣΑΙ. Αμφιβάλεις αν θα καταφέρεις να ολοκληρώσεις την προσπάθειά σου, μολονότι έκανες μια φιλότιμη αρχή

Πριν από κάθε θεραπεία είναι απαραίτητη η διάγνωση. Χωρίς διάγνωση, κάθε θεραπευτική αγωγή ριψοκινδυνεύει τη ζωή μας.

Αλίμονο σε εκείνον που δεν έχει πνευματικό πατέρα.

Ήταν κάποιος Πνευματικός Ιερέας , ο οποίος αποδελτίωνε όλες τις πράξεις όλων των πνευματικών του τέκνων.

Πνευματικοί υπάρχουν πολλοί. Μέσα στην ποικιλία των χαρισμάτων ο Θεός έδωσε το χάρισμα της πνευματικότητας μέσα από μία σχέση πατρότητας.

Ότι λέει ένας πνευματικός άνθρωπος αποτελεί για τον άνθρωπο της ύλης μια φαντασία

Τί μας διδάσκει το εκκλησιαστικό παρελθόν σχετικώς με την υπακοή στον Πνευματικό μας Πατέρα, όταν πρόκειται περί θέματος Πίστεως, δογματικό ή σχετικό με τους ιερούς Κανόνες;